« نترس نمی گذارم بروی | دفاع پایان نامه » |
حاج خلیل آقا! خیلی خوش آمدی!
یکی از مریدان و دوستان دیرینة مرحوم حضرت آیتالله العظمی نجابت میگوید:
روزی با شوق و ذوق به منزل استاد بزرگوار، حضرت آقا رفتم. ایشان به تنهایی در اتاق بودند و در خانه هم بسته بود. متحیّر ماندم که در بزنم یا نزنم بدون اینکه چیزی بگویم همان جا ایستادم. پس از چند لحظه بدون اینکه کسی آمدن مرا به ایشان خبر دهد، از درون اتاق، با صدای بلند مرا صدا زدند و فرمودند: حاج خلیل آقا! خیلی خوش آمدی وخوب کردی که آمدی!
در این وقت در اتاق را باز کرده و مرا دعوت کردند. روش همیشگی آقا این بود که اگر حال طلب در کسی مشاهده میکردند با استقبال و ملاطفت و محبّت برخورد میکردند، آن روز نیز مرا فراوان مورد محبّت خود قرار دادند.
مشاهده شده در کتاب:دعا و توسل، ع.م دستغیب، صص ۱۰۳ـ۱۰۴
فرم در حال بارگذاری ...
شما باید برای دیدن نظرات وارد سامانه شوید در حال حاضر وارد شده اید !
If you have no account yet, you can register now...
(It only takes a few seconds!)