حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها- سطح 3 خواهران تبریز

96/08/02

حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر آل هاشم سخنان خویش را در زمینه معروف های فردی و اجتماعی که قرآن تأکید نمودهاند، آغاز نمودند که در زیر به اهم آنها می پردازیم.

*اقامه صلوه
اولین معروفی که قرآن به آن سفارش نموده و آن را نشانه ایمان به درگاه الهی بیان کرده، نماز میباشد. چنان که خدای متعال در آغاز سوره بقره میفرماید: «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ؛ پرهیزگاران به غیب ایمان دارند و نماز برپا میکنند». دومین معروف قرآنی، رسیدگی به وضع محرومان است.

*سومین معروف، احسان و نیکوکاری است. انسان باید روحیه احسان و نیکوکاری را نه فقط برای محرومان؛ بلکه نسبت به همه ی افراد جامعه داشته باشد. احسانی که مهم و از اهمیت والایی برخوردار است، احسان به والدین میباشد. «وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا».
*اصلاح ذات البین: افراد جامعه در مقابل اختلافات و نزاعهایی که میان برخی مردم هست، مسئولیت دارند که صلح دهنده بین آنها باشند. خدای متعال مؤمنان را به این امر سفارش کرده و میفرماید: «وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُم».
*عدالت ورزی: یکی دیگر از معروفات قرآنی، عدالت ورزی در جامعه است. مؤمنان باید رفتار اجتماعی را رعایت کرده و عادلانه با هم برخورد نمایند. و زیر بار ظلم نروند. از این رو قرآن می فرماید: «لاتَظْلِمُونَ وَ لاتُظْلَمُون» خداوند همه مؤمنان را به این معروف بزرگ سفارش کرد.