« دهه کرامت | نکات تربیتی » |
ماه ذیقعده الحرام ؛ { اهمّیت / فضیلت . آداب و اعمال . وقایع }
اهمّیت / فضیلت :
این ماه اوّل ماه هاى حرام است که حق تعالى در قرآن مجید ذکر فرموده و سیّد بن طاوس روایتى نقل کرده که ذى القعده در وقت شدّت و در سختی ها، محلّ اجابت دعا است . خصوصیت ماه حرام : شیخ مفید رحمه الله روایت کرده که پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند : هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و جمعه و شنبه را روزه بگیرد، خداوند برای او عبادت یک سال را بنویسد. همچنین روایت شده است نهصد سال که روزهای آن روزه و شب های آن در قیام باشد ( المراقبات . ص ۳۶۹ ) .
…………………………………………………………………….
آداب و اعمال :
۱-فضیلت نماز روز یکشنبه : در روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صلّى الله علیه و آله روایت شده که مجملش آن است که هر که آن را بجا آورد، توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و دشمنان او در روز قیامت از او راضى شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدینش از او راضى گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذرّیه ی او گردد و توسعه ی رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانى جان او بیرون شود . * نماز روز یکشنبه : کیفیّت آن چنان است که در روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گزارد در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ سه مرتبه و معوذتین یک مرتبه، ( پس از اتمام نماز ) هفتاد مرتبه استغفار کند و پس از اتمام استغفار، بگوید لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ سپس بگوید : یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ . ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعاى بعد را بعد از نماز باید بجا آورد . ۲- روزه ی سه روز متوالی : روایت شده که : هر که در یکى از ماه هاى حرام سه روز متوالى که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد، ثواب نهصد سال عبادت براى او نوشته شود ( مفاتیح الجنان . فصل پنجم . در اعمال ماه ذی القعده ) .
…………………………………………………………………………….
بیان حقیقت استغفار : از امیرالمؤمنین علی وصی علیه السّلام روایت شده : که گوینده ای در محضر آن حضرت گفت : اَستَغفِرُ الله. حضرت به او فرمود : مادرت بر تو بگرید آیا می دانی استغفار چیست ؟ استغفار درجه ی علّیین است و آن نامی است برای شش معنی : اوّل : پشیمانی از گذشته. دوم : عزم بر این که به آن گناه رجوع نکند و دیگر آن را انجام ندهد. سوم : اگر حقّی از مردم بر عهده ی اوست، ادا کند تا خدا را که ملاقات می کند، پاک باشد و حقّی از دیگران بر او نمانده باشد. چهارم : هر واجبی که بر عهده ی اوست و آن را ضایع ساخته است، حقّ آن را ادا نماید. پنجم : بر خود حتم کند گوشتی که از گناه بر تن او روییده است، به وسیله ی حزن و اندوه، آب شود تا پوست به استخوان بچسبد و بین آنها گوشت تازه بروید. ششم : به بدن خود اَلَم و سختی طاعت را بچشاند همان طوری که شیرینی گناه و معصیت را چشانیده بود. در این وقت بگوید : اَستَغفِرُ الله ( المراقبات . ص ۳۶۹ ) .
…………………………………………………………………………….
فرم در حال بارگذاری ...
شما باید برای دیدن نظرات وارد سامانه شوید در حال حاضر وارد شده اید !
If you have no account yet, you can register now...
(It only takes a few seconds!)