حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها- سطح 3 خواهران تبریز

✍ زندگانی هر آدم راهی ست، که از درون او می‌گذرد؛ و با هر قدم شکل می‌گیرد.

هر آدم صراطی ست؛ بعضی مستقیم
و گروهی پیچاپیچ و کج به سمت جهنم

اول نوشتند:
بیا ای بهار که آمدنت رایحهٔ بهشت است!

و زمانی که بهار و بهشت و باران، رو به سوی آنان داشت؛

? فرستادگانش را کشتند / راه را بر او بستند
آب را از او دریغ کردند / تا آخرین نفر از مردان کاروانش را کشتند …

?و سپس او را …پسر دختر پیامبر را …بهشت را…. بهار و باران را؛ سر بُریدند
و در جشن این پیروزی، خیمه هایش را آتش زدند.

? گویا مسابقهٔ فرو رفتنِ در آتش بود
که هریک می خواست سهمی بیشتر ببرد